شنیدم انقدر سخن زور

تهدید و خط و نشون

بزرگ نشدم تو پر قو

حریفم نشد بدون کسی

اگه شده بگو کو؟ کو؟

پازلتون نمیشه جور

تیکه هات نمیره تو

خمی نمیاد رو ابروم

بازی سر چیه؟ بپیچید بهش

جدیاشون پیش ما ان نمیاید به چشم

نمیاید به گوش

قلمم تک و تیز و تنده

بیست ساله می چرخه هنوزم غلاف نشده

ابراهیمتون تبرش کنده

بگو من تنها بتی ام که خراب نشده

تلمبه ی کی کرده کله تو گنده؟

بگو هنوز قدر غبغب من باد نشده

هرکی می خواد بفهمه بره دوراشو بزنه

ولی آینده شو پیش ما خراب نکنه

قلمم کلاشه جای گلوله ها واژه

بچکونم ماشه خون بدخواهام می پاچه

بگو هرکی دلش می خواد با ما آشنا شه

جای ما تو کتابائه نه پشت ویترین تاجر

خاطرات مائه که هنوزم تو خیابونائه

بلیط ماها رو نمی فروشن پشت باجه

میگیم هرچی بخوایم راجع بهت نمیشیم ساکت

برام فرقی نداره رو سرت عمامه یا تاجه

زندگی چیه جز دو تا دوست، غذا و سفر خوب؟

که اونم گرفتن ازمون

رفیقامونم زدن از پشت

روم گذاشت اثر سو

نشون میدم به همه دندون

دستام می برن بالا از کوه

پام مال راهای دور

مقصدم همیشه نامعلوم

عمرمون رفت با غر و لند

گذشت به جستجو

ولی نکشیدیم زیر و رو

نکشیدیم زیر و رو

زندگیمو تف می کنم تو روی رفیقای خائن

دشمنای بی وجود

حکومت فاسد جامعه بی شعور

متنفرم از همتون که یه کشوری ساختین که مظهر ظلمه

روزی نیست که زندگیمونو حراج نکنه

هر گهی می خوریم همش جرمه

زنده نمیمونه کسی که خلاف نکنه

دم حجله ها پر از جسد گربه

حکمی نمونده که قاضیتون برامون نبره

توی بدنامون پر شد از ترکش سربت

انگور خشممون هنوز شراب نشده

ما موندیم و کلی دروغ و غرور کاذب

کلی دست پشت پرده

کاسه زیر نیم کاسه

من فرزند فرهنگ مسمومتون نیستم

ما مادرم قصست پدرم آوازه

این یه جنگه بین من و عقاید مردمم

من که از اولم گفتم

بگو باورم کنن

اینا نمی خوان بفهمن من چی میگم

میگن پیچیدم

هل نشو پاتو بردا از رو دمم

جایی که ما باشیم میاد بوی خون تازه

قلندر بیداره هنوز شبمون درازه

آدمایی مثل ما تو جامعه زیاده

که شعرمون هنوز واسشون هویت می سازه

خاطرات مائه که هنوزم تو خیابونائه

قلم ماهارو نمیشکونه زور ظالم

ورقمون نمیشه تو دستتون مچاله

تا نیومدم سر وقتت خودت برو پی کارت

یه خشم کهنه زیر پوست زمان

یه هروئین لخته تو مغز همه

من هنوز قلبم میزنه

چیزی نمونده که از دست بدمش

میگم

هنوز هست کسی بخواد پی من بگرده

سفت و محکم رو ‌به جریان مرگ

ترافیک لاشخورا دونه دونه کم میشه

این جریان تازه همه رو رنده کرده

پس از تاریخ بپرسید

نه از بردگان برده دار ترسوی صحنه

ما زنده بودیم و همین بس بود

که دلیل محکم مرگه

راه نرو رو‌ پنجه لا جسد های خواب

بکن تو مغزت مبارزه سخته

به این جمع کسی دعوتت نکرده

بجنگ با جنگش، برقص با رقصش

من کفرم که نمیماله زهد

بده منو به توبه نامه لو

زوزه میدم به گرگهای لخت

با شعر قلّاده ت رو تف کن

مونده اگه هنوز واست راه نو

سگ سازمانی بیا بگیر پاچمو

جوری بیتو می کوبم

که چرک بزنه از تو سوراخ دماغتون با فلو

سیرک صلح با طعم شیک جرم

که توی ایدئولوژی ها میده فرم بهت

هیپهاپ تا ابد جرمه

تو دنیایی که کلی پلیس ریخته پشتش

بده بره سینه به سرخی

ما که خلافکاریم بذار گیر بده عرف

این ارشاد یه گرگ تو میشه جلوت

من هنوز یه شیر تومه میده تلوت

پس

هم قبله ام به جرمم

هنوزم زنده ام به *

باده پشتم و غریبم به کشورم

من اصلا قانونتونو ندیدم که بشکنم

و زندگیم یه ارکستر و سازم این هراسش

کشتن پدر بالاترین فرازش

فالش زدم گام عشقو گمراه تر از پیش

نبضو گم کردم افتادم از ریتم

وسط این زمین تار و شرارت بی انتهای قلب منطقه

و توی * مال تو اوج حل درد و مسئله

چه می فهمی از قانون و جرم حمل حنجره

این نرم اوله تو اوج درد طبقه

بکش تا کشته نشی توی قلب مهلکه

به جرم درد، به جرم رقص، به جرم فقر

بالاخره یه گوشه کنج بند بشین و زل بزن به پنجره

دکوره رعد عربده شیر مرده بعد حلقه

رقص ما جا خالی تیر توی سنگره

زندگی سخته اما بعد هر دفعه

------------**##**------------

به خودم میگم باید بجنگی وسط جنگل هی

------------**##**------------

تو سلول دفن زیر خبر پر از رعشه

ادبیات ماها توقف لحظست

تا میله ها زنده باشه ما به عکسش

درخت می کشیم از قلب دفتر شکسته

مهم نیست قلب هامون زخمه

مهم‌ بودنه این انتخاب جبره

پر کن هر ساغر رو به زخم

که حضور ما ترکیب آهن و درخته