یک یک دو دو هشت

جنگل خوبه سبز طبیعته ازاده

اما تاریک که باشه خطرناک

هشت تاریک که باشه خطرناکه

جنگل تاریک بده این پاهایه سنگین و نگاه

عقرب ها نیش زده این تنه دیگه لاتیش پره

تو جو لاتیش نده هیزمی نفتی هر چی هستی بدون

که من ام خوده اتیش کده که منم خوده اتیش کده

جوری هیت میده انگار دیده ننش رو بغلم

انگار بدجوری داغ کرده کلش رو قلمم

توویه این جنگله تاریک توویه این راهه وحشی

پشته سره من بیا من همشو بلدم

جوری هیت میده انگار دیده ننش رو بغلم

انگار بد جوری داغ کرده کلش رو قلمم

توویه این جنگله تاریک توویه این راهه وحشی

پشته سره من بیا من همه اش و بلدم

وضعیت اگه هزار برابر از این سختترم بشه بهش فک نمی کنم

من مسیح نیستمو بارها خودم و از روی صلیب زنده می کنم

وقتی داشتن شناسناممو می گرفتن چنتا فرشته دورم بود

اما هر روز گذشت سیاه تر شد و بهشت دورم سوخت

از سقف بدهی بابا رفت تو هروئین مجبور بودیم کله شهرو بدوییم

درگیر باشیم و درد و بجوییم واسه قلب برگ مرگ و ببریم

این جنگله تاریکو داغون بارون به رنگه مشکیه جادو

مثله تحمله زشتی طاعون چوبای تو لجن کشتی ما بود

خونه ی منو روی دریا ساختن بدون انتخاب تویه سرما باختم

اما از همین و فردا ساختم و زندگیم و ندادم به چنتا راهزن

نمیخواستم تو دریا وایسم اما تصمیم گرفتم دریا باشم

حالا ساخته میشن ابرا با من من میتونم هرجا باشم

جوری هیت میده انگار دیده ننشو بغلم

گاهی تاریکی را وسیله ی نیاز نیست

نور لازمست حسن بابا

گاهی در عمقه زمی ن در عمقه تاریکی

موشه کور لازم ست یینگ یانگ

باشد که هم دیگر با تفاوت هایمان بپذیریم

من رو به ماه ارومو حل تو سکوته چاه

رو تنم نقشه کوچه هاو خونه ها

رو شعرم خاکو خونه راه

رو به راست تو چهارچوب شاه

پشته سر رفقا رو به روم هیترها کن کشا

تو تاریکی ا همه بیدارترم

چیپتر میشی بشی هرچی هار تر

کاری ندارم که کی چی کار کرد

وقتی سرعته نوره واسه چی بالگرد

خلاصه هلیکوپتر و سوار نشدم و

اومدم تو عمقه تاریکی

دنباله جایه پای یوفو

گذاشتم کنار همه کتاب و ایه های کوفتو

زندگی سخت شدو مام پایه های رو فرم

دنباله خیه های اونی که مرگ تنها معجزشه

بایدم فقط بخوره تا که خورده نشه

تو این اوضاع شب که هیچی ببین صبح چه لش

حتی تو استخرو پول پره تخمه پشه پر خار که نشه

جوری هیت میده انگاری دیده ننشو بغلم

انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم

تویه این جنگله تاریک تویه این راه وحشی

پشته سر من بیا من همشو بلدم

جوری هیت میده انگار دیده ننشو بغلم

انگار بدجوری داغ کرده کلش و قلمم

تووی این جنگله تاریک توی این راه وحشی

پشت سر من بیا من همشو بلدم

از رنگه قلبمه از طبیعت تا

از هر نیت سبزی که از رو خشممه

بسکه دردشون و خوردی شدن معرفت زده

از همی ن چیز ها ست هرچی می خوام دمه دستمه

سخت می شه حرف زدن

وقتی نگاها رو میشه خوند

فهمید چی تو کله ها می گذره

هارن ولی میله ما بیشتره این بار

واسه صلح واسه عشق میشه پول زد تا بهشت

باید بخشید درو بست دیگه قانون ننوشت

من تو ترکم خیلی وقته لقه منفی فاز خنده

بد خواهم تکلیف معلوم اون می گذره ما که بنده

اصلن سلامتی خار که ها همونیکه بدی هاش و یاد داد به ما

تش چی شد ماله ما رو خورد داد صدا

جاش شدیم قوی تر و خود ساخته باز لول اپ

تاییدش و می گیرم از گره هام لول اپ

سنگین تره هر دفعه گره ها لول اپ

مگه داریم تنگ تر ا دله ما همش معطل یه نگاه

اسمون ها کی بشه بده جا

همینه معضل دنباله دریچه روزن

من امادم برم اونقد که همه چیمون بمونه پشته سر

من شدم الگوت نه اشتباه دیگه فرمول

نه تو هندونه بده نه من امیده واهی پایانی پرنور

پس بذار اباد کنم بزنمو برم بعدی

تا اون جا که دارم تصویر تا اون جا که بشم تعطیل

نه برای کفو تشویق نه برای لوحه تقدیر

من و فکر پل بعدی جوری ساختتم شل نشم جلو تهدید

جوری هیت میده انگار دیده ننشو بغلم

انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم

توویه این جنگل تاریک تووی این راهه وحشی

پشته سر من بیا من همشو بلدم

جوری هیت میده انگار دیده ننشو بغلم