رفته رو مخم زندگی

دیگه خودم واسه خودم زنده نیست

تنها تو لحظات پر از تشنگی

خودم شدم واسه خودم جبرئیل

نمیشنوم باید بلند بم بگی

که اگه گل داری از هلند بم بدی

همش گرفتم از دورم دپرسی

حتی بره هام شدن حرفه ای

نمیزارن خوام ببره

هر چی که داشتمو دادم به همه

فقط میخوام سبک شم برم

بزا باز باد شلاقم بزنه

تا ابد الله ارباب منه

با اینکه جسمم از راه به دره

اگه بخواد میرن زخمام یه شبه

نمیزاره تو جهنم را بدنت

هر وقتم پاپند شدین

رسما درگیر و ماتم گریز

حتی اگه همو خوشحالم کنین،

روزگار حمله میکنه گاز انبری

تفهمیم شده کص خار الگوریتم

با توهم این چندیو سرخوشین

تا بخوریم هر شمشیرو از خودی

هرطوری دور میشی از دید مردمی

وقتی به هم تنیده به جهان وصلیم

با خراب کردنا، خراب کردیم

بهشت همینجاست دماش تنظیم

ولی هر کسی نمیبینه دراش مخفی

اون که نا محرمه بهش علامت نیست

توهم زدیم الان هستیم

اگه بیایونی بکن از سراب پرهیز

که خیلی زود میشه زمان نزدیک

اگه مردمم هماهنگیم،

دیگه رفتن فایده نداره

هرچی گشتم دنیا سرابه

خودتی و راهتی

عجیب ولی واقعی

سر شب شد دیگه

هوا تهران بد قفلیه

ترافیک سنگینه خسته ام کرده

یه پسر بچه اس عه گل میگه

گفت بده شیشه رو پایین

بهت میاد مایه تیله رو داری

بش گفتم آرزو داری

گفت حتی یادم نیست دیشبو دایی

این آدما سر به هواعن

نمیفهمن دنیا چه سخته برا من

جنبه ندارن قلبه از آهن

سهم من از دنیا دردسراشن

یهو قفل شد لباش

چش دوخت به ساعته رز گلد تراش

گفتم یه روز بودم لنگ یه جا خواب

خیابون بهم گفت مفت خور نباش

رسیدم به اینجا برزخ کشیدم

حتی یه ثانیه رم از دست نمیدم

می دونستم که سر افکنده میشن

آمادم تا روزای سخت تر ببینم

گفت منم می خوام مثلت باشم

از خیابونا پی استعفائم

گفتم تو این بازی بیرحم

ادامه دادن بوده استعدادم

دیگه رفتن فایده نداره

هرچی گشتم دنیا سرابه

خودتی و راهتی

عجیب ولی واقعی