عقل و احساس و همه حواس

همه به کار ای امان از این روزگار

که توو چنگش اسیرم

اسیرم، اسیرم هی اسیرم

خواب به چشامون حرومه

بس که زیبا شده زشت

شب توو وجودمه توومه

دلم سیاهه به عشق

بذر ما خوب و گرونه

ذهنتون قابل کِشت

دست ما داس زمونه

وقتشه یه فصل تازه نوشت

انگار داشتنم زوره

نمیخواستنم خوبه

هلی کوپترم توو مه

پی ریش سوخته شیخ

هنوز میچکه خون از دندون

خفاشای غار بهشت

ولی ماییم حقیقت شورش

جوری که ندیده کسی به چشم

ریگی ببینیم به کفشی که پاته

یه چیزی میگیم بهت نمیره یادت

جوابش هرچی که میخوادم باشه

سوالا بدجوری می کننت ساکت

نه میخوام تهدید کنم نه خواهش

نه میخوام تغییر کنه نگاهت

ببینیم کسی رو تو راه مانع

رسیدگی میشه سری به حسابش

منم و تیغ صدام، کسی نمیشینه جام

فرقی نمیکنه رویی یا زیر نقاب

یاغیا یار ما تاریک تریم از سمت تیره ماه

می گیره پشتتو کی؟ می بینیم کلشو ریز

با سورنا سر قرار توو عمق فاجعه

ساعت گرگ و میش

عقل و احساس و همه حواس همه به کار

ای امان از این روزگار

ما هنوز تو جنگیم، تا بهار کلی مونده راه

کلی نهال توو سرمای این شب تار تو خاک کردیم

نه قیل و قال کردیم، نه کسی رو خار کردیم

فقط گذار کردیم، همه رو دچار کردیم

تو ما رو نمیشناسی، تو ما رو نمیفهمی

ما یا جایی نمیریم، یا بریم برنمیگردیم نه

نه پشت کسی زدیم به راه

نه کسیه پشتمون بذار

ببینیم کیه طرفِ ما؟

نباشیم می ره این طرف به *

تنهایی جفت کردی با تاج

لای دیوارهای ریخته وسط خاک

پنجره رو نگه داشتی به زور

به اربابت میگی درم بذار

من خار دارم قد لب دار پاره ام

مرگ زیر چهار پایم زد

میکنم لای آرواره ام دفنت

به لی کشیدیم طی کردیم راهو

میلی نموند بی رقیب

انگار زد بهتون ت ت ت تریلی

از رو خون ما نرو

سُره تو لونت باش همون

توو خون و ماتم و غروب و دار

دفن شدن همه خونه ها

سرو تو خم کردی رو‌به مزدورا

عرت رو بزن با پالون جدید

د بگو نرخ فروش آدمو

جمعتون کردن خونواده تون از کف خیابونا

از کف خیابونا کشیدیم حق خونواده رو

غرور ما برا فروش آدما تو سوز راه نبود

نبوغو کوبیدیم به جای همه

ولی کسی بهرام و سورنا نشد

ساعت زوزه ست و نیش

منتظریم تا که میش برسه

شعر .. جرم .. جنگ .. جنگ

میخونیم بعد مرگ حتی نا میرا تا ابد

سلطه .. نُرم .. سقف .. مرز

معنی نداره واسه اونی که مرگو معامله کرد

شعر .. جرم .. جنگ .. جنگ

میخونیم بعد مرگ حتی نا میرا تا ابد

سلطه .. نُرم .. سقف .. مرز

معنی نداره واسه اونی که مرگو معامله کرد

عقل و احساس و همه حواس همه به کار

ای امان از این روزگار

ما هنوز تو جنگیم، تا بهار کلی مونده راه

کلی نهال توو سرمای این شب تار تو خاک کردیم

نه قیل و قال کردیم، نه کسی رو خار کردیم

فقط گذار کردیم، همه رو دچار کردیم
تو ما رو نمیشناسی، تو ما رو نمیفهمی
ما یا جایی نمیریم، یا بریم برنمیگردیم نه
پتوو ساعت گرگ و میش
پرد میشم از خونه سرخم
پرو خون پامالم
پخونه خراب آوارم
پخونه طوفان زده ها
پخونه چوپان زده ها
پاز هر دیوار که باقی شد
پهر خشت سلاخی شد
پتوو ساعت گرگ و میش
پزدم بیرون از لونه مار
پاز خونه فقر و دروغ و شعار
پاز داغ دل ما تا بوسه دار
پهر کسی راهی شد
پکلی نقشه طراحی شد
پچه جاها که به جای ما خالی شد
پو فرهنگ ما سهم سپاهی شد، حیف!
پمنم بی راهه رویا،یه بداهه عریان
پمیون این کویر، زخمی ترین واحه دنیام
پچادر سوگم از طاقه ترکان
پعطر یه زوزه م از نافه گرگا
پتنم خرابه پرراز
پپر زوزه و خرناس
پمن یه جنگل متروکم
پتوو یه گم شدگی خودخواست
پحس میشه رو دوشم سنگینی فردا
پتا روز خروشم هم نشین تنهام
پدالان جرمم من
پتالار سرخم
پنه خار زیر پالانم
پآزاده گرگم من
پسرخم مثل مادر شب
پسرخم‌ مثل آذر و رعد
پسرخم مثل تاول و درد
پسرخم مثل آخر خط
پحق توو کفرم من
پزخم سرد و خشکم من
پبلعیدم یه طوفانو اما
پتووی آرامش صبحم من
پتیره م مثل دامن مرگ
پتیره ام مثل خاکم و سنگ
پتیره ام
پچشماتو ببند
پیا بیا تو باغ یا در باغو ببند
پمن زنده م آبو بند
پطعم ناب رو ببند
پآفتاب رو ببند
پاز رو صورت پاره و زخمی ما
پبا جراحت و جریده قاب رو ببند

بعد ولوله تو بیابون ستم

بعد زلزله ستون و طاقو ‌ببند

آخرین پنجره های رهای بی تاب دیوار خراب رو ببند
دست و پامو ببند

جاده ها رو ببند

اگه میتونی دهن ما رو ببند

آخر بازی همینجاست

در بیت و میت دربارو ببند

تا آخرین سربازو بزن

تا آخرین رگبارو ببند

همین درده و همین دغدغه ست که نزدیک کرد ما رو به هم