کجایی یَعنی دِلت تنگ شُده واسه ی مَن کجایی داره که سَر میره حوصِله ی مَن

کجایی خیلی زیاده فاصِله ی مَن گفتم نرو نرو گفتم نرو نرو زَدی زَمین حَرف مَنو

از تو اینجا موند خاطره هامون بی خَبر رَفتی غُصه اینجا موند

دور میریزم یادِتو نِمیخوابم نَبینم خوابتو عِشق دَرکش سَخته چرا واسه تو و امثال تو

تن صِدات مَحوه تو ذِهنم حَتی نِگات رَفته از یادم

میدونی خاطره ها بَرگن که سَرسخت تو جَنگ با بادن

تو نِمیخوای نِمیشی یادَم مَن میبخشم آخه مَن سادَم

تو ندیدی فکر کنم دوری مَن هَمه چیمو بهت دادم

کجایی یَعنی دِلت تنگ شُده واسه ی مَن کجایی داره که سَر میره حوصِله ی مَن

کجایی خیلی زیاده فاصِله ی مَن گفتم نرو نرو گفتم نرو نرو زَدی زَمین حَرف مَنو

گفتی فقط مال مَنی جای تو کی خورده زَمین بودی تو با مَن زوری رَفتی تو چقدر دوری

میگفتی که عاشِقمی هَستی حَتی اگه باشه غَمی آخ که چقدر ترسویی گلی وَلی مَصنوعی

میون این شاپرکا قلب ما میخورد ترکا آخ که چقدر ارزونی نَمونده واسَم جونی

دروغ میگن آدَمکا دِل میبرن با کلکا تا سَرو بچرخونی میبینی دِگرگونی

کجایی یَعنی دِلت تنگ شُده واسه ی مَن کجایی داره که سَر میره حوصِله ی مَن

کجایی خیلی زیاده فاصِله ی مَن گفتم نرو نرو گفتم نرو نرو زَدی زَمین حَرف مَنو

نهنگی دید مَرگش را وَلی دِل را به ساحِل زد مَن از پایان خود آگاهم اما دوستت دارم