یک یک دو دو هشت آه

بعضی وقتا بارونه که میشوره

خورشید وایمیسته تماشا میکنه

ماه میشینه تشویق میکنه

رعد و برق * خودشو بیخود پاره میکنه

اما گفتم که این بارونه که میشوره

منو دورم کن از این کره خاکی

نزار زمین منو قورتم بده رسما

میگم به این طبیعت وحشی

اگه تو معرفت داری یکی خوبم بده پس من

(البته داد)

انقدر خوبی که حتی از عکس هات دراد شعر

نمیزارم که ظرف بشوری مبادا که دستات خراب شه

مگه میشه بغلم آرامش برات نباشه

مگه میشه به من به من انرژی مثبتات نباشه

من درس میگیرم از با تو بودن با دوریت فاز بد میگیرم

بس میشینم پشت پنجره حتی توو بهار هم برف میبینم

وقتی نیستی همه لحظه هام و دلخوشی هام همه سرد میمیرن

و سبزی این ثانیه ها بی تو رنگ زرد میگیرن

غم گرفته همه کوچه های ما رو

بیا بزار کنار سوژه های تار رو

بیا بگیر یکی از گوشه های کار رو

بیا بکنیم از همه * های سال و

دور از همه پاکسازی کنیم روحمون رو بسازیم و

پخته و بزرگ کنیم خرده های کال رو

آینده بسازیمش پس مونده های حال رو

غم گرفته همه کوچه های ما رو

بیا بزار کنار سوژه های تار رو

بیا بگیر یکی از گوشه های کار رو

بیا بکنیم از همه * های سال و

دور از همه پاکسازی کنیم روحمون رو بسازیم و

پخته و بزرگ کنیم خرده های کال رو

آینده بسازیمش پس مونده های حال رو

آدم ها باید اعتماد رو بشناسن

صبر رو یاد بگیرن ایمان رو بفهمن

گاهی تنها داشتن کافی نیست فهمیدن داشته ها مهمه

اگه چیز هایی که داری رو درست نشناسی

خیلی ساده از دستشون میدی

یا شاید هم خیلی سخت اما از دستشون میدی

آره خب نبودن تو گرفت خنده رو از فیس ما

از فیس ما بی تو حتی شب بده

بدم میادش حتی از حس ماه

بی تو ایراد میگیرم نرسیده از جنس ماه

بی تو من قاطی خاله زنک ها دق میکنم

هی این و اون رو دیس میکنم دیس میکنم

بی تو من راحت هفت هشت تا جعبه دستمال رو

تا صبح خیس میکنم آره منم منم آدمم منم دل دارم

هر چقدر بد بشی باز دارم هوات رو

اصلا انگار نیمکت های شهر منم آدمک ها تو

تو ازم دور میشینی و من از دور میپامت

کندم از همه کس و کارم برا تو

هر چقدر بد بشی باز دارم هوات رو

اصلا انگار نیمکت های شهر منم آدمک ها تو

تو ازم دور میشینی و من از دور میپامت

کندم از همه کس و کارم برا تو

غم گرفته همه کوچه های ما رو

بیا بزار کنار سوژه های تار رو

بیا بگیر یکی از گوشه های کار رو

بیا بکنیم از همه * های سال و

دور از همه پاکسازی کنیم روحمون رو بسازیم و

پخته و بزرگ کنیم خرده های کال رو

آینده بسازیمش پس مونده های حال رو

اون که بهش نزدیک میشی

باید خیلی ارزشش رو داشته باشه

چون آدم هر چی به یکی نزدیک میشن

از بقیه دورتر میشن

ممکنه بخاطر اون یه نفر

خیلی موقعیت ها رو از دست بدن

من فقط منتظرم یه چیز بخوای تا صدام کنی

عاشق اینم بشینم بنویسم نگاهم کنی

من میدونم که تو چته من میدونم چی دوست داری

من میدونم فس بشی انجام نمیدی بی لوس کاری

من میدونم کجای اون صورتت رو ماچش کنم

من اونم که وسط جمع میکنمت با چشم بلند

بیا فرو بریم توو بدن هم ، محکم من رو بغل کن و

یه جور گمم کن توو خودت که حس بکنم فقط تو رو

روو پیشونیم که تو نفس میکشی چشم سوم انگاری وا میکنم

میدونی من عاشق اینم که با اون لوله لوله ای موهات بازی کنم

غم گرفته همه کوچه های ما رو

بیا بزار کنار سوژه های تار رو

بیا بگیر یکی از گوشه های کار رو

بیا بکنیم از همه * های سال و

دور از همه پاکسازی کنیم روحمون رو بسازیم و

پخته و بزرگ کنیم خرده های کال رو

آینده بسازیمش پس مونده های حال رو

غم گرفته همه کوچه های ما رو

بیا بزار کنار سوژه های تار رو

بیا بگیر یکی از گوشه های کار رو

بیا بکنیم از همه * های سال و

دور از همه پاکسازی کنیم روحمون رو بسازیم و

پخته و بزرگ کنیم خرده های کال رو

آینده بسازیمش پس مونده های حال رو