گدایی کردن فقط دست دراز کردن و پول خواستن از مردم نیست (یک یک دو دو)

بعضی وقتا بعضی آدما محبت و گدایی میکنن (هشت)

عشق و گدایی میکنن (هشت)، آغوشو گدای میکنن(هشت)(آغوشو)

گدایی کردمت توو بغل غریبه ها

گدایی کردمت از وسط دریده ها

گدایی کردمت تو این فاز عجیب راه

گدایی کردم شبیه شب تو ام شبیه ماه

آره من توو بغل این و اون دنبال بوی تو ام

حسرت نور کم و سیاهی موی بلند

من جزوِ اون فدایی عاشق های هر روز تو ام

تو دائما خامم بکن منم تو رو بوست کنم، بوست کنم

تو واسه من قشنگ تری از همه پدیده ها

تو واسه من زیبا تر از قبل بهتر از غریبه ها

ولی گذاشتی که همش تو رو گدایی بکنم

از این و اون ، تو خواستی که اینجور بگاییه دورم

تو خواستی که اینجوری شم ، منی که درگیرت شدم

زشته خودم داغون بشم و بکنم پیرت تو رم

میگی که انسانیته با همه راحتی اما

زشته به طبیعت قسم همه بخوان ک*رت کنن(ک*رت کنن)

تو مثل رقص گل سرخی رو باد

من مثل خارم روو ساقهِ اون هم زیاد زیاد

آره من دورم ولی می ارزه خب بزار پاهات تا هرجا میاد بیاد(میاد بیاد)

تو مثل ی خواب خوب فانتزی ولی من کابوس غم

بس آدم ها همه جا خایه مال و پا بوستن

بس که دست برد میزنن به حرارت فانوس من

به گدایی میوفتم خب منی که ناموستمْ

تا وقتی واست کم نزارن

تا وقتی احتیاج نداشته باشی

که به گدایی نمیوفتی (که به گدایی نمیوفتی)

گدایی عیب هست

اما نه عیب اونی که گدایی میکنه

عیب اونیه که باعث شده به گدایی بیوفتی (بله)

همش تو خونه پای زهر ماری و

کنسل حتی سفر کاری

شده که زده از تخت خواب شی و

از استرس توو جات شب بشاشی هان؟

همش بغض ، همش درد

فقط افت ، عقب گرد، عا

گذشتم از همه این آدم های دور و بر منم ردی بی عار

شدم عین مار توی سوراخ و روی انگشتام زردی سیگار

از وقتی رفتی خب تنهام ، ناهارمم سرد میخورم

ولی دل تنگ میشم هدفون توو گوش توو خیابون نرم میدووَم

سیگار و میخوام ترک کنم نسخ میشم گرم میکنم

بی قرار میشم سوزن میخورم عه جا تتو هام درد میکنن

من باز با خودم تنها هرکی از یه وری میره

عین یه جنده که هر جا میشینه هر کی باهاش یه وری میره

انقدر سنگین و لشم که نداره طاقت وزن کَلشو بدن

رو همه فاز بد دارم عین دختری که تازه پردشو زدن

از همه این شهر ، بد جوی عنم میگیره

این آدما انقدر کیرین که تا میان رو لبم خنده ام میمیره

دنبال یکی ام که برام صبحونه و نهار و وگن بزاره

شام رو اصلا یادم بره از بس که کارش خنده داره

دنبال یکی ام که بشه دو کلوم حرف باهاش زد

نه مثل تو عجول، حاضر جواب و همه ی رفتار هاش بد (همه ی رفتار هاش بد همه ی رفتار هاش بد)

یکی که بنویسم از چشم هاش

که من و تا ته دنیا می بره

بگه یه شعر جدید که از این دود و دمِ رنگی تره

یکی که به مراتب از تو خب سنگین تره

یکی که دیوونه بازی هام و عاشقشه

قبل خواب زود تر ازم قشنگ بره حاضر بشه

یکی که بخشیدن آسونشه

با حرف هاش دل من آروم بشه

تو مثل رقص گل سرخی روو باد

من مثل خارم روو ساقهِ اون هم زیاد زیاد

آره من دورم ولی می ارزه خب بزار پاهات تا هرجا میاد بیاد(میاد بیاد)

تو مثل ی خواب خوب فانتزی ولی من کابوس غم

بس آدم ها همه جا خایه مال و پا بوستن

بس که دست برد میزنن به حرارت فانوس من

به گدایی میوفتم خب منی که ناموستم. عه

به به ، ویالون رو

کمک کردن خوبه اما کمک بی جا ام گدا پروریه (گدا پروریه)

خیلی از آدم های موفق

چون بهشون کمک نشده

یاد گرفتن که موفق بشن

مثل من

گدایی میکنی محرز منو

گدایی میکنی تو هم یه روز

تو که میخوای بسوزی به آتیش خودم بسوز

اون چشم های هرزت رو به چشای خودم بدوز

گدایی میکنی یه ثانیه بوی منو بالاخره

میفهمی آخرش این عاشقیه چقدر بده

آره میفهمی نگاهت چه ضربه ای به من زده

معذرت خواهی همون گدایی یه نفره

تو مثل رقص گل سرخی روو باد

من مثل خارم روو ساقهِ اون هم زیاد زیاد

آره من دورم ولی می ارزه خب بزار پاهات تا هرجا میاد بیاد(میاد بیاد)

تو مثل ی خواب خوب فانتزی ولی من کابوس غم

بس آدم ها همه جا خایه مال و پا بوستن

بس که دست برد میزنن به حرارت فانوس من

به گدایی میوفتم خب منی که ناموستم