بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رعد
بگو این دیوونست

بگو دید به کی زد، بگو میخ بگو نعل
بگو بیاد پایین تر، پایین پایین پایین تر
بگو بیاد پایین تر، پایین تر از پایین شهر
دلم میخواست روز بود، همه چی دروغ بود
دود نبود دوست جای دود بود
منم دلم میخواست
ننم با بابام با هم خوب کنن تا منم شاد باشم
منم دلم میخواست
صبح از خواب پاشم بدون فکر به دعوای شب
شرط میبندم حرف های تو و حرف های من و
لب های تو و لب های من و
شب های تو و شب های من، پُر فرقن
منم دلم میخواست منم دلم میخواست
دون کسی رو نگیره کبوترم بیاد

منم دلم میخواست
شکستن شکسته بود، علف نبود سبزه بود، عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نیست نه، نموند ازم هیچ نه
توی اوج لذتم، عروسکم میشکست
آسمونو دیدم وقتی از زمین زدم من
خستم، قسم به پست ترین قسم از
کثافتم با خبرم همینم که هستم
حتما تو بهترین منم بدترین بدم نه

با اعصابم میجنگم از این سگدونی میترسم
میخوام بکَنم برم با افکارم میجنگم
خیال نکن تو شهر من حلوا دم میکردن
حواسم نبود حتی تا شلوارم میکندن
با دستام میساختم راه لعنتی رو
با حسرت میساختم مسیرو میرفتم
هر چکی رو خوردم صدام در نیومد
تا زنده ام هستم تا هستم هیپ هاپ هست

مِ، مثل مرگ معرفت مردم
مردن مرام و مرفین و مرد مست الکل
ج، جرم، جنایت، جنگ جنگ، جراحت
اوج جنون جسارت، جوون، جنم یعنی حرف
نون نون نون توی سفره نبود
کور خوند اون که میگفت میشه تموم
و، وهم، و، وحشیانه ترین برخورد
و، ولی اما اگر به این مردم
ن، ننه قبه های نو پوش
تظاهر به دلسوزی به کهنه پوشا
ش، شروع یه شب توی شهر
که گند زد به نفس کل روزات
ه، هنوزم یه حرکتی هست
ه، هیپ هاپ و یه هفت خطی هست
ر، راه رفته، راه مونده بازم
من هنوزم تو این زمین کار مونده دارم

مجنونِ شهر یعنی خود من
مدیون رپ یعنی خود من
چیزی جز اینایی که میگم ندیدم
تو اینجوری نباش ولی من همینم
راه من قشنگ نیست تو رد پام نباش، ازم یه قهرمان نساز
نگو کی شمرده موزاییک های کف راه و کی جیره خوری برده
کی از غصه دق میکرده، کی چه گهی خورده
خوب نگاه کن دیگه بارون نمیاد
دلم داغه ولی دارو نمیخوام
دنیا امون نمیداد، آروم نمیذاشت
فقط بلد بود کون وارونه میداد
درسته یاد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ی تو خیلی خوبن حرفام
اینجا خوشحالم از اینکه لات بار اومدم
این حرومیا همشون شاکین از حرفام

تا تهشونو دیدم از کلفت و سادشون، پیر و حروم زادشون
از نر تا مادشون، میخورن میخوابن، میخوابن میخورن
واسشون برج میکَنن میسازن، میسازن میکَنن
واسشون میکُنن میکُنن میخونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه